Een nacht...
Een donkere nacht met heldere sterren en een halve maan, die net genoeg licht gaf om nog iets te kunnen waarnemen.
De oceaan zag er stil en levenloos uit, het was in rust.
Totdat water omhoog kwam spatten en een figuur van water vormde.
Het figuur pakte het stukje land voor haar alsof haar leven er vanaf hing.
Ze trok zichzelf verder op het land met het laatste kracht die ze in zich had.
Ze belandde op haar zij.
Daar lag ze hijgend te wachten op de 'verandering'.
Ergens in de verte hoorde ze een klok 12 uur slaan.
Ze sloot haar ogen en voelde haar water uit haar lichaam verdwijnen.
Haar haren werden blond en haar lichaam werd een beige naar bruine toe kleur.
Haar ademhaling werd weer normaal en ze opende haar bruine ogen.
Ze kon de eerste stralen van de zon al in de lucht zien.
Een glimlach verscheen op haar gezicht, alsof ze glimlachte naar de opkomende zon.
Goede morgen Michi! Zei ze hardop tegen zichzelf.
Ze duwde zichzelf omhoog zonder moeite en keek om zich heen.
Ze wist dat ze naakt was, maar dat maakte haar niks uit.
Ze wist namelijk dat het te donker was om goed te kunnen zien.
Michi tikte op de grond alsof ze ergens op en deur aanklopte.
De stenen op de grond begonnen uit elkaar te schuiven.
En vanuit het gat kwam een lange, dikke, opgerolde tak.
De tak rolde zich uit tot vlak voor Michi's neus.
Op de tak lag een pakketje.
Michi aaide de tak met een glimlach.
Bedankt!
Ze opende het pakketje en haalde daar een groene eenvoudige jurk uit.
Die deed ze aan, net zoals de rest van haar spullen die erin zaten.
Ze ging weer op de grond zitten en keek naar het water met een glimlach.
Welkom in je nieuwe leven! Zei ze misschien iets te vrolijk en iets te hard.
Een donkere nacht met heldere sterren en een halve maan, die net genoeg licht gaf om nog iets te kunnen waarnemen.
De oceaan zag er stil en levenloos uit, het was in rust.
Totdat water omhoog kwam spatten en een figuur van water vormde.
Het figuur pakte het stukje land voor haar alsof haar leven er vanaf hing.
Ze trok zichzelf verder op het land met het laatste kracht die ze in zich had.
Ze belandde op haar zij.
Daar lag ze hijgend te wachten op de 'verandering'.
Ergens in de verte hoorde ze een klok 12 uur slaan.
Ze sloot haar ogen en voelde haar water uit haar lichaam verdwijnen.
Haar haren werden blond en haar lichaam werd een beige naar bruine toe kleur.
Haar ademhaling werd weer normaal en ze opende haar bruine ogen.
Ze kon de eerste stralen van de zon al in de lucht zien.
Een glimlach verscheen op haar gezicht, alsof ze glimlachte naar de opkomende zon.
Goede morgen Michi! Zei ze hardop tegen zichzelf.
Ze duwde zichzelf omhoog zonder moeite en keek om zich heen.
Ze wist dat ze naakt was, maar dat maakte haar niks uit.
Ze wist namelijk dat het te donker was om goed te kunnen zien.
Michi tikte op de grond alsof ze ergens op en deur aanklopte.
De stenen op de grond begonnen uit elkaar te schuiven.
En vanuit het gat kwam een lange, dikke, opgerolde tak.
De tak rolde zich uit tot vlak voor Michi's neus.
Op de tak lag een pakketje.
Michi aaide de tak met een glimlach.
Bedankt!
Ze opende het pakketje en haalde daar een groene eenvoudige jurk uit.
Die deed ze aan, net zoals de rest van haar spullen die erin zaten.
Ze ging weer op de grond zitten en keek naar het water met een glimlach.
Welkom in je nieuwe leven! Zei ze misschien iets te vrolijk en iets te hard.
.......